30 Mart 2011 Çarşamba

Durma

Çok mu geciktim hadi söylesene
Sevmeye ve sevilmeye
Yıkıldın değil mi yüreğin hala kan revan içinde
Sırtından vurdu seni sevildiğini zannettiğin vakitsizce
Ne söylersem söyleyeyim olmaz değil mi?
O yüzden belki de susturuyorsun kısıtlıyorsun beni
Korkuyorsun sende aynı benim korktuğum gibi
Göze alamazsın bir daha hayallerini kaybetmeyi
Anlıyorum demeyeceğim merak etme başkaları gibi
Nerden bilebilirim sen değilim ki
Herkes farklıdır herkesin farklıdır acı acı iç çekişleri
 Herkes bir olamaz ki
Ben sadece kedimi anlatacağım dilim döndüğünce
Sus lütfen konuşma sadece dinle
Emin ol benimde yaralarım var yüreğimde
Bende acı çektim kendimce
Kaç gece sabahladım düşünürken düşünmeye değmeyenleri
Gözlerim dayanamadı  gözyaşlarım tükendi
Gönlümde o kadar çok aşk var ki
Ama hepsi sahte sözlerden ibaretti
Aslında bende böyle oldum tamamen suçsuz değilim bil isterim
Bende bir zamanlar benim sevdiklerime benzedim
Sevmeyi bilmeyenlere benzedim onlara özendim
Ve sevdayı oyun sevmeyi eğlence zannettim
Ama şimdi işte tam şu anda şurada yüreğimin  tam ortasında
Bir ateş yanıyor sarıyor bedenimi her saniye her dakika daha fazla
Yüreğim yanıyor be sevda
Ne olur bir şans ver gerçek bana
Hadi uzakta durma..

Alıntıdır..

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Şans herkese verilir. Önemli olan o şansı yerli yerince kullanabilmektedir marifet olan.

pohpoh perisi dedi ki...

çok haklısın Profösör.Keşke her zaman şansı hakettiğimiz şekilde kullanabilsek.