31 Mart 2011 Perşembe

Perşembe

  Bazen etrafınızada olan bitene anlam veremediğiniz oluyor mu? Oluyorsa en iyi siz anlarsınız beni.Öyle karmaşık ki hayat.Hangisi iyi hangisi kötü bilemiyorum bazen.Bildiğim birşey var biz kadınlar acı çekmeyi seviyoruz.Böyle ateşlerde yanıp kül olmak istiyoruz.
  Dün akşam belkide hayatta duymak istediğim en güzel cümleleri duydum.Hayır evlenme teklifi almadım :D zaten hayatta duymak isteceğim birşey mi o konuda bile emin değilim :) Neyse işte duydum ama mutlu muyum bilmiyorum.Eskisi gibi sadece kelimelerde yaşamak istemiyorum.Birşeyin gerçek olduğunu ancak zamanla anlayabiliyoruz maalesef.Birde neden çok değer verdiklerimiz bize hoyrat davranır ki.Ne çok sorularım var umarım birgün hepsinin cevabını alırım.
  Düşündükçe bazı şeyleri daha çok saplanıyorum gibi.O yüzden düşünmemeye çalışıyorum.Mutlu olmaya çalışıyorum en azından sevgili dosttum mutlu onun kiyle avunuyorum.Aslında nankörlük etmiyeyim bu hayatta güzel bir aile ve kocaman yürekli insanları tanıyorum şanslıyım.Ama yüreğim bambaşka bir yerde ve galiba hepde orda kalıcak.Ya alışıcam yüreğimden ayrı kalmaya yada gözümü karartıp ve o da azcık cesur olursa kalıcam beni en çok üzen sevdiğimin yanında.

  Siz mutlu olun ve umarım hep yürekleriniz yanınızda kalır.

30 Mart 2011 Çarşamba

Durma

Çok mu geciktim hadi söylesene
Sevmeye ve sevilmeye
Yıkıldın değil mi yüreğin hala kan revan içinde
Sırtından vurdu seni sevildiğini zannettiğin vakitsizce
Ne söylersem söyleyeyim olmaz değil mi?
O yüzden belki de susturuyorsun kısıtlıyorsun beni
Korkuyorsun sende aynı benim korktuğum gibi
Göze alamazsın bir daha hayallerini kaybetmeyi
Anlıyorum demeyeceğim merak etme başkaları gibi
Nerden bilebilirim sen değilim ki
Herkes farklıdır herkesin farklıdır acı acı iç çekişleri
 Herkes bir olamaz ki
Ben sadece kedimi anlatacağım dilim döndüğünce
Sus lütfen konuşma sadece dinle
Emin ol benimde yaralarım var yüreğimde
Bende acı çektim kendimce
Kaç gece sabahladım düşünürken düşünmeye değmeyenleri
Gözlerim dayanamadı  gözyaşlarım tükendi
Gönlümde o kadar çok aşk var ki
Ama hepsi sahte sözlerden ibaretti
Aslında bende böyle oldum tamamen suçsuz değilim bil isterim
Bende bir zamanlar benim sevdiklerime benzedim
Sevmeyi bilmeyenlere benzedim onlara özendim
Ve sevdayı oyun sevmeyi eğlence zannettim
Ama şimdi işte tam şu anda şurada yüreğimin  tam ortasında
Bir ateş yanıyor sarıyor bedenimi her saniye her dakika daha fazla
Yüreğim yanıyor be sevda
Ne olur bir şans ver gerçek bana
Hadi uzakta durma..

Alıntıdır..

Başlangıç

   Yeniden yazmaya başlamak.Ne çok özlemişim kısa süre ayrı kaldım ama  uzun bir zaman gibi geldi bana.Eski blogumu istemeye istemeye terk etmek.Sebebi yeni bir başlangıç yapmak içindi.Beni okuyan biri var artık o okumasın istedim.Onun hayatından silinip gitmek istedim.Yaptım da ne oldu? Şimdi daha yakınız her gün haberleşiyoruz!! Şaka gibi demi.Ben ondan kaçmak istedikçe yollarım ona çıkar.Kısır bir döngü oluyor hayat bazen.Zaman geçiyor bizler değişiyoruz ama yine aynı yerdeyiz.Mutsuz muyum şuan?Bilmiyorum yani acı çekiyorum diyemem ama çok mutluyum da.Hayat bana çok garip oyunlar oynuyor bazen.Ve ben hala çok çömezim.Bana gereken tek şeyin sabır olduğunuda biliyorum.Beklicez bakalım ama bu sefer bilmeyecek bir blogumun olduğunu yani öyle umut ediyorum :)

  Mevlana ve Şems hakkında kitaplar okumaya başladım.Tavsiye edebileceğiniz kitaplar varsa mutluluk duyarım.Mesneviye karşı ilgim çoktandır vardı ama son zamanlarda tamamen ona yönelmek istiyorum.

 Son zamanlarda haber izlemeye okumaya korkar oldum.Sürekli vahşet dolu olaylar oluyor.Eskiden katiller bile daha insaflıydı sanki! Şimdi insanları öldürmekle kalmıyorlar birde parçalıyorlar.Hele ufacık masum çocukları.Nasıl bir hisdir bu anlayamıyorum.Şiddetin özellikle çocuklara ve kadınlara yönelik olduğunun farkında mıyız? Tüm dünyada böyle vahşi şeyler oluyor ama bu ülkenin insanına kızıyorum.Sözde çok inançlı Müslüman iyi kalpli insanlarız!! Ufacık bir çocuğu kötü ebeveynlerden koruyamacak kadar aciz ve kör insanlarımız var.Böyle bir ortamda anne baba olmak kadar zor birşey yok.Herşeyin başı eğitim diyoruz ama eğitim bile yetmiyor bazen önce insan olmayı öğrenmek lazım.Umarım bir gün gerçekten insan olmayı öğreniriz.

Kendinize ve sevdiklerinize iyi bakın.

29 Mart 2011 Salı